भरली कारली

आम्ही तिघी एका इंटरनॅशनल कंपनीमध्ये कामाला होतो. मी, माझी एक महाराष्ट्रीयन मैत्रिण दिप्ती व तमीळ मैत्रिण लक्ष्मी. सकाळी धावतपळत ९ च्या आत ऑफीसला यायचो. ऑफीसला आल्यावर एकमेकींना हसतमुखाने गुड मॉर्निंग करायचो. ब्रँच मॅनेजर आम्हाला कामे देऊन कंपनी व्हिजीटकरता बाहेर पडायचे. ते बाहेर पडले रे पडले की आमचा पहिला प्रश्न एकमेकींना तो म्हणजे आज डब्यात काय आहे?


एकदा दिप्तीने भरली कारली आणली होती. मी तिला म्हणाले अय्या! भरली कारली? ती कशी करायची? मी तर काचऱ्या करते. ती म्हणाली हो मी पण काचऱ्याच करते, पण जेव्हा बाजारात बुटकी कारली मिळाली तर त्याची मी हमखास भरली कारलीच करते. मला तर कारली म्हणजे जीव की प्राण! लगेचच तिच्याकडून सविस्तर रेसिपी विचारून घेतली. तिला विचारले कुठे मिळतात ही बुटकी कारली? म्हणाली आपण एकदा बाजारात जाऊ तेव्हा मी माझ्या भाजीवालीशी ओळखच करून देते तुझी. तिच्याकडे ही कारली असतात. तिच्या शेतातून ताजी आणते. मग तिची आणि माझी ओळख झाली आणि लगेचच भरली कारली केली. आहाहा!!! इतकी काही मस्त लागतात. मी तर नुसती खाते वाटीतून घेऊन. भरली कारली म्हणजे माझ्याकरता मेजवानीच असते!


मी जेव्हा बाजारात जायचे तेव्हा ही भाजीवाली मला हाका मारायची ताई, कारली आली आहेत ताजी. तुम्हाला पाहिजे तशी आहेत. मी पण लगेच तिच्याकडे असतील तेवढी सगळी कारली घ्यायचे. तिच्याकडच्या असलेल्या कारल्यांचा लगेच खप होत असे, म्हणून ती माझ्या वाटणीची आधीच बाजूला काढून ठेवायची. या भाजीवाल्या बायका पण आपल्याला किती जीव लावतात ना! ती भाजीवाली पण मला खूप आवडायची. चुणचुणीत, नीटनेटकी!


भरल्या कारल्याची एक छान आठवण आहे. इथे अमेरिकेत आले तेव्हा एकदा मला एका थायी दुकानामध्ये चक्क छोटी बुटकी कारली दिसली. लगेच सगळी घेऊन टाकली आणि खास दसऱ्याच्या शुभमुहूर्तावर केली! त्यादिवशी आम्ही एका मराठी मुलाला जेवायला बोलावले होते आणि विशेष म्हणजे तोही कारलाप्रेमी निघाला! असा हा आगळावेगळा दसरा कायमचा आठवणीत राहिला!!